موسوی و بازرگان به «جشن عاشورا» اعتراض کردند...بازیگر فیلم «الناس»، فرزند مهندس بازرگان بود...همسرم موسیقی «شهرزاد» کورساکف را در کانون توحید پخش کرد...به قوام علاقه‌مندم چون خیلی شبیه قاضی شارح در سربداران است...شریعتی یقین داشت که انقلاب می‌شود. بعد از آزادی‌ از زندان درباره حُر صحبت می‌کرد...معلم فیلم «جُنگ اطهر» ترکیبی از آل‌احمد، شریعتی و تجربه‌های خود من بود...می‌خواستیم برای فیلم «سفر سنگ» کیمیایی که بارقه‌های مذهبی داشت سرمایه‌گذاری بکنیم.

دکتر شریعتی به من گفت مساله سینما و هنر را جدی بگیر...دکتر شریعتی یک سوسیالیست بود که مذهب را به عنوان زبانی برای ارتباط با توده‌های مردم انتخاب کرده بود...آرم حسینیه ارشاد را ما طراحی کردیم. بعدا گفتند اسم‌های عمر و عثمان در آرم حسینیه ارشاد است...با معماری حسینیه ارشاد موافق نبودیم. یک جور فکر می‌کردیم طرح کلیسا است...با مهندس عبدالعلی بازرگان، مهندس میرحسین موسوی، مهندس حمید نقره‌کار، حسن آلادپوش و حسن هندی شرکت سمرقند را تشکیل دادیم... سر تئا‌تر «سربداران» همه را بازداشت کردند.

مهندس بازرگان گفت تصمیم گرفتیم سینما را بدهیم دست آقای نجفی. امام گفتند این یک تکلیف است!...بچه‌های تلویزیون با همکاری حاج احمدآقا نسخه‌ای از فیلم گاو را برای امام بردند. گفته امام درباره آن فیلم در روند سینما خیلی تاثیر داشت...صحنه‌های رقص فیلم‌های قدیمی ایرانی را در می‌آوردیم و شرایطش را برای اکران مناسب می‌کردیم...در دوران پیش از انقلاب بعضا فیلم‌های خوبی هم ساخته شده بود...یک عده از کارمندان و مجری‌های صدا و سیما وقتی مساله حجاب جدی شد، رفتند.

آن قدر جریان‌های شبه تجدد غربی بود و ما را زده کرده بود، که به ریسمان مذهب پناه آوردیم...ما مخالف جشن هنر شیراز بودیم... در حسینیه ارشاد نمایشگاه نقاشی و عکاسی برگزار می‌کردیم...بعد از انقلاب لمپنیسم از سینما جمع شد...همان موقع می‌گفتیم شاه و عواملش سینما رکس را آتش زده‌اند...اصلا فکر نمی‌کردیم با هنرمان انحراف به وجود بیاوریم، با آن تجارت کنیم...پس از انقلاب کارگردان‌سالاری آغاز شد یعنی تفکر پشت دوربین قرار گرفت...با سربداران می‌خواستم نشان دهم رضاخان محصول انقلاب مشروطه بود.